Het idioom "als een ram naar een nieuwe poort" (meestal in combinatie met werkwoorden - blikken of blikken) is erg beroemd en wordt tegenwoordig gebruikt. Dit wordt meestal gezegd van een persoon die met stomheid geslagen was door een visioen dat iets heel onverwachts voor hem was. Ook wordt dit idioom gebruikt om een niet erg slim persoon te karakteriseren, langzaam denkend, dom, dom.
In zijn toespraak, op zoek naar beelden ter vergelijking, wenden mensen zich vaak tot natuurlijke objecten. Zo zien ze een dwaas bijvoorbeeld als iets onbeweeglijks: een boom, een knots. Vergelijk vergelijkbare uitdrukkingen: "een stronk met oren", "een staurosclub". Of hier is een vergelijking met een dier: 'dom, als een grijze ruin'. Zo is de uitdrukking "als een ram voor een nieuwe poort", de betekenis is vergelijkbaar. Vervolgens geven we twee van de meest waarschijnlijke verklaringen voor de oorsprong van deze fraseologie.
De eerste versie. Van het leven
De meest voorkomende versie van de oorsprong van dit idioom is ook de eenvoudigste. Daarom zullen we het eerst presenteren. Het heeft puur "alledaagse" wortels en bovendien, zoals ze zeggen, "zoölogisch gerechtvaardigd". Iedereen (en als iemand het niet weet, lees er dan waarschijnlijk over) weet dat een ram een dom en koppig dier is. De aard van het lam is onderhevig aan gewoonte - 's ochtends werd hij op dezelfde weg naar de weide verdreven en het interieur was altijd hetzelfde. Er is dus een verhaal dat tegelijkertijd de betekenis verklaart en licht werpt op het ontstaan van deze uitdrukking.
Eens in de ochtend bracht een eigenaar een kudde schapen door met eten, en terwijl ze weg waren, schilderde hij de poort in een andere kleur. Of misschien volledig bijgewerkt. 'S Avonds (en soms werden de rammen trouwens het hele seizoen verdreven om te grazen), kwam de kudde terug uit de wei en bevroor de hoofdram - de leider van de kudde - bij de "nieuwe" poort, terwijl hij dom een detail van een ongebruikelijke kleur onderzocht. Het is onbegrijpelijk: de inheemse binnenplaats, maar de poorten zijn niet hetzelfde. Staat, kijkt en is geen stap vooruit. En daarmee markeert de hele kudde de tijd.
Het is heel goed mogelijk dat het dier, nadat het de "nieuwe" poort voor een onbekende vijand had ingenomen, het methodisch begon aan te vallen en het met hoorns insloeg. Hier had de eigenaar geen andere keus dan het domme dier naar de tuin te brengen en over te brengen en vervolgens de rest van de kudde te besturen. Ze zeggen echter dat er een geval was waarin de poort een paar meter naar rechts werd verplaatst. De ram kwam op zijn oude plek en bleef dom kijken naar de plek waar de ingang was. Zoölogen suggereren dat de "kracht" van het lam een visueel geheugen is dat hen helpt (en soms voorkomt) dat ze door de ruimte navigeren.
De tweede versie. Historisch
Heeft de tweede versie enig semantisch verband met de eerste, blijft een raadsel. Omdat de wortels van deze uitleg over de oorsprong van het beroemde gezegde teruggaan in de tijd. Rammen zouden aan het begin van onze jaartelling rammen worden genoemd - stenobitnye- en poortbrekende gereedschappen, aan het einde waarvan gietijzeren of bronzen uiteinden werden aangebracht op het fort in de vorm van een ramshoofd. De Carthagers kwamen naar verluidt met hen op de proppen, maar de afbeeldingen van deze gereedschappen waren bekend bij archeologen van de Assyriërs.
De Hebreeuwse historicus Josephus schreef in de 1e eeuw na Christus over dit instrument als volgt:
Dit is een monsterlijke balk, vergelijkbaar met een scheepsmast en uitgerust met een sterke ijzeren punt als een lamskop, waar het zijn naam aan dankt; in het midden hangt het aan dikke touwen aan een andere dwarsbalk die aan beide uiteinden op sterke pilaren rust. Door vele krijgers teruggetrokken en door gezamenlijke krachten naar voren geworpen, schudt het de muur met zijn ijzeren uiteinde.
Het is de moeite waard om naar zijn woorden te luisteren, aangezien de historicus zelf uit de eerste hand over rammen schreef en meer dan eens een directe getuige was van de belegeringen van de Joodse steden door de Romeinen.
Een andere militaire theoreticus, dit keer een Romeinse, met de naam Vegezii in de 4e eeuw, suggereerde dat de "ram" de "ram" werd genoemd, niet alleen vanwege consonantie, maar ook vanwege dezelfde tactiek als de uniforme en krachtige aanvalstoename van een vijandig object.
Vermeldenswaard is dat V. I. Dahl in een van de artikelen in de algemene rij (als synoniemen) de woorden "wall-mounted gun", "ram", "ram" gebruikt.
Er is ook een versie van de oorsprong van het idioom "als een ram naar de nieuwe poort", die verwijst naar de Schapen (Getsemane) poort in Jeruzalem - zodra er offerdieren doorheen werden gedragen. Het lijkt echter niet logisch, omdat het de algemene betekenis van de uitdrukking niet verklaart.
Voorbeelden van gebruik in de literatuur
Van vreugde en verbazing kon hij de eerste seconde zelfs geen woord uitbrengen en keek alleen haar aan als een ram bij een nieuwe poort.
(I. Bunin, "Ida")
- Hij zou als een dwaas zeggen: "Zonde, vader!" Wel, hij snuift een beetje en bonkt als een ram tegen zijn ogen bij een nieuwe poort.
(M. Sholokhov, "Maagdelijke bodem veranderd")
Houd er rekening mee dat de zinsnede "als een schaap voor een nieuwe poort" in de zin de rol van omstandigheden speelt en volgens de regels van de Russische taal moet worden gescheiden door een komma. Toegegeven, in moderne literaire bronnen isoleren auteurs deze vergelijking in toenemende mate niet. Met "bevroren" uitdrukkingen, uitdrukkingen, gebeurt dit:
Maar ik staarde naar de taak als een ram naar een nieuwe poort en liet hem met rust. Ik begreep niet eens van welke kant je haar kon benaderen.
(E. Ryazanov, "Unsumpted Results")
Dit is echter nog steeds niet de regel en het is niet de moeite waard om het te volgen.
