Hoewel een mot
Mijn ziel is
Waarom haar
Vleugels zijn gewond?
Akilina Grigoryevna Vekshina - de beroemde Sovjet-schrijver en dichteres. Het wordt beschouwd als de eerste Udmurt-dichteres. De weg vrijgemaakt voor creativiteit voor veel Udmurt-schrijvers. Aan het begin van haar carrière koos ze voor de Udmurt-naam Ashalchi Oka.
Biografie
Akilina Grigoryevna werd geboren in 1898 in een gewone boerenfamilie in de Oedmoertse Republiek. Ze ontving onderwijs aan de Karlyaanse lerarenschool en beheerste het beroep van leraar. Later studeerde ze aan de Universiteit van Kazan aan de Faculteit Geneeskunde. En al in 1927 ontving ze het beroep van oogarts.
Medische praktijk
Het beroep bracht Akilina Grigoryevna vreugde, ze behaalde er groot succes in en ontving de onderscheiding "Geëerde Dokter van de Autonome Socialistische Sovjetrepubliek Udmurt". Deze vaardigheden waren nuttig voor haar in de moeilijke jaren van de Tweede Wereldoorlog. Akilina Grigorievna werd naar voren geroepen als frontchirurg. Toegekend voor operaties. Na demobilisatie werkte ze als arts in een plaatselijk districtsziekenhuis. Ze toonde zich een ervaren specialist en leverde een belangrijke bijdrage aan de strijd tegen trachoom. Het grootste deel van mijn leven besteedde ik aan het behandelen van mensen met deze aandoening in een gespecialiseerde apotheek. Ze stierf in 1973.
Carrière als schrijver
De biografie van Ashalchi Oka als schrijver begon in 1918 met de publicatie in een van de Udmurt-kranten "Ville Sin". En al tien jaar later verscheen haar eerste dichtbundel 'Sures duryn'. Na het creatieve leven van de dichteres bleef het even stil vanwege haar beschuldiging dat ze in 1933 banden had met de nazi's, die uiteraard verzonnen was. Haar goede vriend en schrijver werd beschuldigd, maar ook dit verhaal deed haar pijn: er waren ondervragingen, uitstapjes naar de afdeling en getuigenissen. Volgens een andere versie viel de schrijver onder de onderdrukking van politieke repressie tegen de schrijvers van 1920-30. Voor veel Sovjet-schrijvers was het een tragische periode. Akilina Grigoryevna werd zelfs gearresteerd en verbleef drie maanden in de NKVD, en haar broer, schrijver Ivo Ivi, ontsnapte niet aan dit lot. Velen associëren haar creatieve vertrek met een dom protest tegen stalinistische repressie. De schrijver zelf onthield zich altijd van commentaar en maakte duidelijk dat dit onderwerp voor haar onaangenaam was.
Tijdens een onderbreking in de carrière van een schrijver richt Ashalchi Oki zich op zijn medische carrière. Daarnaast besteedt ze veel tijd aan het vertalen van gedichten van Russische dichters naar de Udmurt-taal. Haar beroemdste werk was dus de vertaling van een dichtbundel van Alexander Sergejevitsj Poesjkin.
Alleen tijdens het bewind van Chroesjtsjov, in de hoogtijdagen van de zogenaamde 'dooi'-periode, slaagt ze erin om volledig terug te keren naar de schrijversomgeving. Deze beslissing wordt genomen door tal van vrienden en schrijvers. Ze slaagt erin om gedichten in het Russisch te publiceren. Ashalchi Oka gaf zelf vaak toe dat ze tegen die tijd al hopeloos achter stond op het leven en de trends van de moderne wereld. Uit deze periode van haar werk zijn slechts enkele belangrijke werken bewaard gebleven, zoals verhalen als "Grootmoeder" en "Vogelverschrikker".
Creativiteit
Er zijn veel Udmurt-dichters en -schrijvers bekend, maar de bijdrage van het werk van Ashalchi Oka aan de Sovjetliteratuur en -literatuur als geheel kan niet worden overschat. Haar verhalen en gedichten beschrijven het leven, de gedachten, dromen, zorgen en gevoelens van een gewoon Udmurt-meisje. In haar gedichten zijn er geen overdreven pathos en arrogante woorden, ze zijn voor iedereen eenvoudig en begrijpelijk.
Elke lijn is doordrongen van buitengewone tederheid en liefde voor mensen, natuur, eenvoudige levensvreugde. De gedichten van Ashalchi Oka laten je glimlachen en huilen, laten halve tonen en understatement achter, maar tegelijkertijd zijn ze gemakkelijk te lezen en vallen ze in het hart. Vanwege deze ongelooflijke vrouwelijkheid en emotionaliteit kregen ze zelfs de naam "nieuwe poëzie" onder tijdgenoten. Tijdgenoten vergelijken haar poëzie vaak met de beroemde Matsuo-basis voor romantiek en een filosofische, contemplatieve benadering van liefde en vaderland.
Het hoofdpersonage van Ashalchi is een romantisch meisje dat de ziel, dan haar hart en humeur op de voorgrond plaatst. Gedichten van Ashalchi Oka in Russische of Udmurt-talen doen een beroep op innerlijke harmonie, menselijkheid, liefde. Dit is het belangrijkste verschil tussen Ashalchi en vele andere Sovjetschrijvers. Ze werd niet meegesleept door het idee van revolutie en hield zich niet bezig met politieke slogans, maar bleef zichzelf trouw tijdens haar creatieve carrière, waar ze niet alleen in Udmurtia zo dol op was.
Vertalingen
De interesse in de dichteres thuis is meer dan bescheiden, maar in het buitenland worden haar teksten interessant en direct gevonden. Haar gedichten worden dus niet alleen in het Russisch vertaald, maar ook in het Hongaars, Frans, Oekraïens, Engels en vele andere talen. In Rusland zijn de gedichten van de dichteres en haar verhalen meer dan eens vertaald, waaronder de meest bekende vertalingen van G. Pagirev, A. Smolnikov.
Liefdesgedichten
De hoofdplaats in het werk van Ashalchi is het thema liefde. Ze benadrukt ontroerend de tedere gevoelens die een jong meisje ervaart. Alles in haar gedichten herinnert aan de charmes en het ontzag van de eerste liefde. De meest opvallende weerspiegeling van deze gevoelens is het gedicht 'Verlegenheid'.
Zeg dat maar -
Ik heb er een begeerd.
Hij is me heel dierbaar, Hart met hem onvermoeibaar.
En hoe wil je minstens één keer
Zeg zo'n woord
Te begrijpen op dat uur
Wat voor hem met heel mijn ziel ik
Ik streef en ik wil
Om voor altijd bij hem te zijn, Maar ik zwijg nog steeds
Zijn blik strelen.
Gedichten over het moederland
Een belangrijke plaats in het werk is gereserveerd voor gedichten over liefde voor het moederland. Niet alleen naar hun thuisland, maar ook naar hun geboorteland, huis, land waarop ze zijn geboren en getogen, mensen, vers gemaaid gras. Dit wordt vooral benadrukt in 'Hometown, my native land'.
Niet mooier dan de aarde
Dan geboorteland.
Hoe lief ben ik voor iedereen hier:
Maaien, bossen en velden!
Ik mis ze.
En aan elke andere kant
Het land waar ze is geboren
Overal waar ik me herinner.
