De geweldige en krachtige Russische taal is moeilijk te beheersen, zelfs voor degenen die het vanaf de geboorte spreken, om nog maar te zwijgen van degenen die het net beginnen te leren. Elke vreemde taal is niet gemakkelijk te leren. Van grote moeilijkheid is niet alleen de techniek van spreken en schrijven, maar ook de uitdrukkingen waarmee de Russisch sprekende bevolking zo gewend is zich te uiten. Gebruikelijke zinnen die we uitspreken zonder na te denken, hebben vaak een diepe betekenis die voor een onvoorbereid persoon moeilijk te begrijpen is. We hebben het over spreekwoorden en gezegden die uit de oudheid van onze voorouders naar ons zijn gekomen en van generatie op generatie zijn overgedragen. Volkswijsheid is de levenservaring van mensen, verzameld door de eeuwen heen, het helpt om beslissingen te nemen in moeilijke situaties. Ingewikkelde zinnen kunnen de eerste keer niet worden begrepen, soms moet je je hoofd verpletteren om de betekenis van een gezegde of gezegde te begrijpen.
Betekent: "De hond blaft - de caravan gaat door"
Deze uitdrukking kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd, het heeft twee betekenissen, die afhankelijk zijn van de leestekens in de tekst. In het eerste geval is het gezegde verdeeld in twee delen van het streepje, wat betekent dat de delen van het gezegde onderling verbonden zijn en volledig gelijkwaardig zijn. In een gesprek hoor je soms de zin: 'Honden blaffen - de karavaan gaat'. De betekenis van dit spreekwoord is dat blaffende honden een teken zijn dat een caravan nadert. Honden geven een soort signaal aan gereedheid. Dit komt doordat de karavaan, die zich over het pad beweegt, vaak het doelwit wordt voor aanvallen door overvallers en overvallers, en honden werden in die tijd ter bescherming meegenomen. Hiervoor werden dieren van grote rassen geselecteerd die waren opgeleid om op bestelling te verdedigen en aan te vallen. Hoe luider ze gromden, hoe waarschijnlijker het was dat het wilde dieren en ongewenste gasten zou verjagen en ook de komst van goederen uit andere landen zou aankondigen.
Het gezegde "Honden blaffen, de karavaan gaat": de tweede betekenis
In het tweede geval, als een komma tussen de twee delen van het spreekwoord wordt geplaatst, hangt de eerste af van de tweede. Dit betekent dat één onderdeel de sleutel is, terwijl het tweede secundair is. De twee delen van de uitdrukking zijn opeenvolgend, ongelijk en hebben hun eigen betekenis. 'De hond blaft, de karavaan gaat' - een gezegde waarin het grootste deel van de 'karavaan gaat', dat wil zeggen, naar het doel toe beweegt, ondanks het feit dat 'de honden blaffen'. Honden in deze interpretatie van het spreekwoord symboliseren geruchten, roddel, boze tongen en misbruik, die de zaak proberen te verhinderen door hem te berispen. Een marcherende caravan is een kwestie van een doel bereiken, een pad naar een positieve uitkomst. Vergeet echter niet dat het geblaf van een hond slechts een loze uitdrukking is, het resultaat van de afgunst van kwaadwillenden, die je gewoon moet negeren.
Spreekwoord
De wortels van dit gezegde zijn afkomstig uit de oudheid, toen werd de betekenis ervan gevormd. "De hond blaft, de karavaan gaat" - een gewijzigd spreekwoord, anders dan de oorspronkelijke versie, maar met toch een eigen betekenis. De eerste analoog van deze zin kan worden beschouwd als 'De hond blaft, de wind draagt'. De betekenis van het gezegde is dat lege geruchten zich snel verspreiden, zoals de wind, over roddel zal binnenkort overal bekend zijn. Dit gezegde is nog steeds te horen in de landen van het Oosten. In de vorm waarin het spreekwoord bij ons binnenkwam, werd de karavaan aanvankelijk niet genoemd, hij werd er per abuis door generaal A. Lebed gebracht, terwijl hij in plaats van de zin "de wind draagt" zei "de karavaan komt". En zo werd het spreekwoord geboren: "Honden blaffen, de karavaan gaat." De betekenis van dit spreekwoord is ook terug te vinden in de geschiedenis.
Symboliek in een spreekwoord
Ten eerste noemden de spreekwoorden vaak honden, wat duidt op ruziënde mensen die geneigd waren om te huilen en te roddelen. Ten tweede waren honden daarentegen huisverdedigers, loyale vrienden en betrouwbare bewakers. In Azië is de caravan altijd een symbool geweest van stabiliteit en orde, en in Rusland was hij behoorlijk beroemd. Het embleem van Tsjeljabinsk toont een kameel, hoewel kamelen nooit zijn gevonden in het gebied waar de stad staat. Caravans die meer dan eens goederen vervoerden, reden door die plaatsen. Deze volkswijsheid werd gebruikt door de beroemde schrijver Krylov in de fabel "Voorbijgangers en honden". Hier is een citaat uit deze fabel: 'Jaloerse mensen, waar ze ook naar kijken, zullen voor altijd blaffen; En je gaat zelf je eigen weg: laat ze vliegen en laat ze achter. '
Soorten Spreuken
Er zijn andere spreekwoorden onder de mensen die qua betekenis nauw verwant zijn aan het spreekwoord "De hond blaft, de karavaan gaat". Wat deze zin betekent, is onmogelijk om duidelijk te beantwoorden, maar u kunt dichter bij de betekenis komen door te vertrouwen op andere soortgelijke uitspraken. Het heeft een nauwe betekenis en vult aan: 'Het varken is dood en het gegrom wordt allemaal gehoord.' Hier symboliseert een varken een slechte persoon die slechte dingen zegt en verkeerd doet, en gromt die slechte gevolgen die blijven bestaan, zelfs nadat een persoon in het geheugen en in het leven van mensen sterft. Een moderne interpretatie van het gezegde is ook "Honden blaffen - het internet draagt". In dit geval is het spreekwoord een beetje gemoderniseerd, omdat het tegenwoordig vrij normaal is wanneer mensen niet live met elkaar communiceren, maar via het web. Er is ook een andere versie van het spreekwoord "Een hond blaft - de wind draagt, maar de caravan gaat door", het combineert de oude en nieuwe versies tot één.
