Al eeuwenlang wordt volkswijsheid van generatie op generatie doorgegeven met behulp van spreekwoorden en gezegden. En hoewel dit deel van de Russische folklore vandaag zijn vroegere populariteit heeft verloren, wordt het niet helemaal vergeten. Het komt vaak voor dat we bij het gebruik van een gevestigde uitdrukking niet eens vermoeden dat het spreekwoorden zijn. Er zijn echter veel spreekwoorden en gezegden naar ons toegekomen: sommige hebben hun einde verloren. Dit lot overkwam de voortzetting van het gezegde 'twee laarzen stoom'. Laten we ons herinneren hoe het in zijn oorspronkelijke vorm klonk, en kijken of dit feit van invloed was op de betekenis die onze voorouders in het gezegde hadden uitgedrukt.
Oorsprong van het spreekwoord
Allereerst moet worden opgemerkt dat dit spreekwoord niet geheel Russisch van oorsprong is. Het woord "paar" erin komt van het Latijnse par, wat "gelijk" betekent. Als men dit feit kent, kan men ook de betekenis van het gezegde raden.
Taalkundigen drukken twee versies uit van de oorsprong van de fraseologie. Volgens de eerste versie kwam deze zin voort uit de professionele activiteiten van schoenmakers. Voorheen werden schoenen aan zowel de rechter- als linkervoet exact hetzelfde genaaid, zonder enige verschillen (dus laarzen worden nog steeds genaaid). Vandaar de uitdrukking 'twee laarzen stoom'.
Volgens een andere optie dankt deze fraseologie haar oorsprong aan de meisjes die de bruidsschat voorbereidden. Eerder, in het 'landgoed' van de bruid, moet er een paar laarzen zijn gemaakt door het meisje zelf. En aangezien laarzen in Rusland ook als laarzen werden beschouwd (V.I. Dahl definieert laarzen als laarzen of schoenen gemaakt van wol), leidt dit tot de tweede versie van de oorsprong van het gezegde "twee paar laarzen".
Hoe eindigt een spreekwoord?
Er zijn veel versies. Sommigen op het web zeggen dat er een aantal vervolgen zijn op het spreekwoord "twee laarzen - een paar". De meest gebruikelijke optie is 'beide links', evenals de wijzigingen ervan ('beide worden op de linkervoet gezet', enzovoort). Meer nieuwsgierige gebruikers vonden een versie van het gezegde waarin het begin was afgesneden: "Gans en loon - twee laarzen stoom" (er is een versie van "strandloper en loon"). Er is zelfs een versie van "twee laarzen - vilten laarzen", maar al deze informatie is onjuist.
De ware voortzetting van het spreekwoord "twee laarzen stoom"
Internet als informatiebron is iets geweldigs, hoewel het één belangrijk nadeel heeft. Informatie die op het World Wide Web wordt geplaatst, is niet altijd waar. Zo gebeurde het met de voortzetting van het gezegde 'twee laarzen stoom'.
Als je je tot de beroemdste verzamelaar van Russische folklore wendt - Vladimir Ivanovich Dahl, om uit interesse te kijken in zijn boek "Spreuken en uitspraken van het Russische volk", dan kun je veel interessante dingen vinden. Dus, bijvoorbeeld, het einde van populaire wijsheid: "De kip pikt", volgens recente lijsten van "volledige" uitspraken en spreuken die recentelijk zijn verspreid, zijn de woorden "ja, de hele tuin ligt in het nest". In het woordenboek V.I. Dahl krijgt een heel ander einde. In feite klinkt de volledige versie van dit populaire aforisme heel anders: "Een kip die een korrel pikt, maar goed gevoed."
En de zin: "Wie zich het oude herinnert, dat oog is voorbij", in tegenstelling tot moderne lijsten, is er helemaal geen vervolg. Dit is de volledige versie van het gezegde. Toegegeven, er is nog steeds een versie van het gezegde dat klinkt: "Wie zich het oude herinnert, de duivel zal hem ter dood trekken."
Hoe eindigt het spreekwoord "twee paar laarzen"? Volgens de verzameling van de Russische folklore Dahl is het einde van dit volksaforisme over het algemeen afwezig. Maar het gezegde heeft een begin dat in de tijd verloren gaat: 'Hetzelfde oneven oneven. Twee paar laarzen.'
De betekenis van het spreekwoord "twee laarzen stoom"
De betekenis van deze gevleugelde uitdrukking kan worden geraden als je weet dat vroeger laarzen tegen bastschoenen waren. Laarzen werden vroeger alleen gedragen door rijke mensen en dandy's die als rijk wilden worden beschouwd. Vandaar de ironische kleur van het woord 'laarzen'. Dit wordt bevestigd door uitspraken als "laarzen met een kraak, maar pap zonder boter", en "oordeel niet in bastschoenen, laarzen in een slee" (zegt iemand die de hut binnenkomt).
De algemeen aanvaarde betekenis van het spreekwoord is twee paar laarzen - "bij elkaar passen". Meestal wordt deze frase gebruikt met ironie, wat duidt op de gelijkenis van mensen met negatieve eigenschappen. Deze betekenis wordt vooral uitgesproken in de moderne volledige versie van het spreekwoord: "Twee laarzen van een paar, maar beide links."
Zo ook met het begin van het gezegde: "Oneven met oneven is hetzelfde oneven." Sam V.I. Dahl legt het woord 'vreemd' uit als ongepaard. En het woord "even" (het is zelfs) in dezelfde Dahl is gelijk aan het woord "paar". Dat wil zeggen, de uitdrukking "oneven en zelfs dezelfde oneven" met het gebruik van begrijpelijkere woorden zal klinken - "ongepaard met ongepaard hetzelfde paar."
