Een naam is het eerste dat een kind van zijn ouders krijgt bij de geboorte. Het belang van dit moment in het menselijk leven is groot. Niemand maakt hier vandaag ruzie mee. Daarom benaderen ouders de keuze van de naam van het kind met alle verantwoordelijkheid. Dit is te allen tijde het geval geweest. En de namen voor mannen (of ze nu Russisch, Georgisch of Armeens zijn) werden gekozen uit alle mensen met speciale zorg.
Sinds de oudheid was de jongen de toekomstige beschermer van de clan, zijn opvolger. Er werd aangenomen dat het welzijn en de welvaart van de familie grotendeels afhingen van goed gekozen mannelijke namen. In ons leven hebben de meeste mensen de neiging om de gebruiken en tradities van hun mensen te observeren, daarom, kennis van de geschiedenis van de oorsprong van achternamen en namen, hun betekenis kan erg nuttig zijn.
Zoals genoemd in het voorchristelijke Rusland
Het naamwoordenboek in het voorchristelijke Rusland was rijk en divers. En dat is niet zo gek. De meest fantastische oorsprong waren Russisch-Slavische namen. Mannelijke titelvormen kunnen bijvoorbeeld het serienummer aangeven van de verschijning van het kind in het gezin - Tretyak, Shestak, Chetvertak en anderen.
De uiterlijke kenmerken van een persoon hebben ook de keuze van een naam voor hem beïnvloed. Er werd rekening gehouden met de kleur van haar, ogen, huid, lichaamsbouw. Van hieruit kwamen de namen Chernysh, Belyak, Tolstoy, Sukhoi en anderen.
Karaktereigenschappen, gewoonten en gedrag van het kind ontsnapten ook niet aan de aandacht van volwassen familieleden. Het resultaat van waarnemingen van kinderen was het verschijnen van de namen Creek, Scriaba, Nesmeyan, Bulgak (rusteloos).
Totemische overtuigingen van de oude Slaven gaven aanleiding tot bijzondere namen. Mannelijke Russische bijnamen kunnen de namen van gerespecteerde dieren en planten aangeven, bijvoorbeeld Wolf, Bull, Wheatgrass, Sorrel.
Wat is de naam van de kinderen?
In het voorchristelijke Rusland konden de woorden die mensen werden genoemd de tijd van het geboortejaar van het kind aangeven, zijn gewenste of ongewenste verschijning in het gezin. De overtuiging dat de naam van een persoon boze geesten kan afwenden, kan ook van invloed zijn op keuzes.
Ambachten, sociale status, afkomst, het verlangen om in vriendschap en harmonie met buren te leven - alles zou het woord kunnen weerspiegelen dat de baby werd genoemd. In dit opzicht kan de lijst met Slavische namen in de moderne mens een glimlach veroorzaken. En soms kunnen we niet eens begrijpen wat onze voorouders heeft geleid.
Historici kennen veel voorchristelijke namen. Heren (Russisch, Oud-Slavisch, Oud-Russisch) titels - Zhdan, Peresvet, Bogdan, Nezhdan, Veshnyak, Nemil, Tugarin, Chudin, Tatar - werden ook veel gebruikt door mensen uit die tijd. En dit is niet de hele lijst.
Er waren weinig beperkingen op de keuze van namen. Maar dat waren ze nog steeds. Het betrof voornamelijk de namen van de Rurik-dynastie. Elk van zijn filialen had een bepaalde reeks titels die het vaakst werden gedragen door vertegenwoordigers van deze specifieke familie.
De namen van de heersende adel verschilden qua klank van de woorden die gewone mensen noemden. Ze hadden een dubbele basis en droegen een zekere semantische lading. De namen Vladimir, Svyatoslav, Yaroslav, Svyatopolk, Vsevolod hadden bijvoorbeeld een verheven betekenis en gaven macht, moed en glorie aan.
Velen geloven dat Oleg, Igor en Gleb Russische mannelijke namen zijn. Maar deze mening is onjuist, aangezien ze waren geleend van de Scandinavische talen en toentertijd een zeer brede verspreiding hadden. Ze kunnen worden gedragen door vertegenwoordigers van adellijke families, maar ook door hun nakomelingen.
Christelijke namen
Hoe waren ze? Tegen de tijd dat het christendom in Rusland werd aangenomen, was er een gevestigd systeem van namen met diepe historische wortels. Maar de orthodoxie eiste onderwerping aan de nieuwe regels en normen.
De naam werd gegeven aan de persoon die door de kerk werd geboren, met behulp van een speciale kalender van maanden, die de heiligen werd genoemd. Er werden monsters gebracht voor klachten. Kinderen zijn vernoemd naar de heilige martelaren die het christelijk geloof verheerlijkten. De ouders hadden dus niet teveel invloed op de keuze.
Bij de doop kreeg elke persoon een nieuwe naam ter ere van een bepaalde heilige. Het werd officieel voor iedereen. De priester gaf ouders de keuze uit alleen die namen die op de verjaardag van het kind waren.
Er wordt nog steeds aangenomen dat de heilige, naar wiens eer de persoon wordt genoemd, zijn beschermheer en beschermer van het leven is.
Mannelijke namen Russisch-orthodox, evenals vrouwelijk, hebben een andere oorsprong. Sommigen van hen kwamen uit de Griekse taal, anderen hebben Joodse, Romeinse en Latijnse wortels. In die nationaliteiten waar de namen vandaan kwamen, hebben ze een bepaalde lexicale betekenis. Voor de Russische taal was hun geluid ongebruikelijk, soms uitgelokt vijandigheid, spot.
Sommige namen komen vaker voor in heiligen dan andere, daarom worden ze het meest gebruikt, bijvoorbeeld Vasily, Alexander, Andrey. Sommige monsters voor het bekritiseren van zuigelingen werden volledig vergeten vanwege het zeldzame gebruik ervan.
Nieuwe en oude namen
Lange tijd werd traditie bewaard in Rusland. Volgens haar had een man twee namen - de ene ambtenaar, ontvangen bij de doop en de andere, die in het dagelijks leven werd gebruikt. Dit was te wijten aan het feit dat elk gezin, elk gezin, bepaalde gebruiken had om kinderen te bekritiseren. Echo's van deze traditie kunnen we in onze tijd waarnemen.
Bovendien was het in de familie gebruikelijk om de ouderlingen te eren - hun autoriteit werd als onbetwist beschouwd. De voorouders droegen voorchristelijke namen en dit eiste respect van de jongere leden van de familie. Daarom duurde het voor het verdringen van het dagelijkse leven van oud-Slavische namen meer dan honderd jaar. Tegenwoordig zijn velen van ons zelfs moeilijk voor te stellen wat ze waren.
Vervolgens werden veel Oudslavische namen gebruikt als familienaam.
Drie vormen - folk, literair, kerk
In de geschiedenis van de vorming van Russische namen is er een periode dat er tegelijkertijd drie vormen waren. Elk van hen had een duidelijke invloed op bepaalde groepen van de bevolking van het land.
De meeste namen waren die namen die door de mensen in het dagelijks leven werden gebruikt, dat wil zeggen voorchristelijke patronen. Soms werden ze gevonden in documenten. Deze praktijk werd geëlimineerd door een speciaal decreet van Peter I, waarin stond dat de enige juiste naam wordt beschouwd als de naam die door de kerk aan een persoon werd gegeven tijdens de doopceremonie.
In de zeventiende eeuw waren er ernstige veranderingen in de orthodoxe kerk. Patriarch Nikon besloot de onnauwkeurigheden in haar boeken te corrigeren. Er werden ook correcties aangebracht aan de heiligen.
Innovaties brachten veel verwarring over de normen voor uitspraak en gebruik van christelijke namen die tegen die tijd waren vastgesteld. En toen werden ze al als literair beschouwd.
Oude (Russische) mannelijke namen ondergingen ook bepaalde veranderingen. Ivan, ons bekend, was bijvoorbeeld eerder John. De mensen die Kasyans werden genoemd, werden de Kassians genoemd. Danil veranderde in Daniel, Sergey in Sergius, Alexei in Alexia.
Zoals de geschiedenis laat zien, hebben nieuwe christelijke namen geen wortel geschoten onder de mensen. Ze werden alleen gebruikt in de woordenschat van de kerk.
Volledige en korte vorm van klachten
Hoe zijn ze? De aanwezigheid van een korte en volledige vorm van de naam spreekt van de originaliteit van de Russische taal. Voor veel landen is dit onaanvaardbaar. De volledige vorm van de naam wordt gebruikt in officiële toespraken, in documenten. Voor dagelijks huishoudelijk gebruik zijn dergelijke namen niet altijd handig, omdat ze een geluid hebben dat niet kenmerkend is voor de Russische taal. Bijvoorbeeld Alexander, Peter, George en anderen.
De korte vorm van de naam is volledig gevormd, maar het geluid is aangepast aan de Russische taal. Het is dus handiger voor ons om uit te spreken en waar te nemen. De korte vorm wordt gebruikt in informele spraak, gebruikt door mensen in een vriendelijke, familie, hechte relatie.
Oude mannelijke Russische namen klonken op een nieuwe manier. We gebruiken ze nog steeds - dit zijn Sasha, Seryozha, Petya, Natasha, Olya, etc.
Verkleinwoord en aanhankelijke namen
Zonder hen kunnen we onszelf en onze dierbaren niet voorstellen. Een speciale groep in de Russische taal bestond uit verkleinwoorden, aanhankelijke en andere namen met een emotionele kleur. Deze monsters kunnen niet neutraal zijn. Ze drukken een bepaalde houding uit van iemand die een persoon aanspreekt. Daarom is hun gebruik beperkt. Onder officiële voorwaarden is het scoren van dergelijke namen volledig uitgesloten.
Hoe noem je de pasgeborene?
In de tijd dat de kerk Russische mannelijke namen voor het kind aanbood, was hun diversiteit niet groot. Het woord waarmee iemand werd geroepen, was volledig afhankelijk van de heilige die werd geboren of stierf op de dag dat de baby werd geboren.
Tegenwoordig zijn knappe mannelijke namen (Russisch, buitenlands), die een oude oorsprong hebben en volledig nieuw zijn, 'vrij beschikbaar' voor ouders wanneer ze een optie selecteren om een geboren jongen te bekritiseren. Niemand beïnvloedt hun keuze.
Je hoeft alleen maar na te denken dat deze naam een soort visitekaartje van een persoon voor de rest van zijn leven zal worden. Hiermee moet het kind zich op zijn gemak voelen, het moet hem behagen en trots maken. En de naam van de jongen zal op een dag de basis worden van een middelste naam voor zijn kinderen. Dit moet vandaag worden herinnerd, wanneer ouders voor een moeilijke keuze staan.
Zeldzame en modieuze namen
Opgemerkt kan worden dat er bij het kiezen van een steekproef voor het bekritiseren van een kind periodiek een zekere tendens ontstaat. Er was altijd een mode voor namen. De gebruiksfrequentie van sommigen leidde ertoe dat anderen werden vergeten en uiterst zelden werden gebruikt. Er ging een bepaalde tijd voorbij en de posities van de namen veranderden.
Er waren bijvoorbeeld tijden dat Russische mannelijke namen (nu modern en modieus) als dissonant, onaantrekkelijk werden beschouwd. Dit zijn voorbeelden zoals Zakhar, Yeremey, Philip, Yegor en anderen. En vandaag kun je jongens ontmoeten die trots zijn dat hun ouders ze zo hebben genoemd.
Vertegenwoordigers van de heersende dynastieën, literaire personages, helden van het vaderland en historische figuren zouden de mode in mannennamen kunnen beïnvloeden. En dit verbaast niemand.
