Vreemd genoeg zijn er in het moderne Russisch veel concepten van dit woord. Crest is een voorpoot of plukje wol, veren op het hoofd en ongeacht hun locatie (achterkant, voorkant, zijkant). In het Oekraïens wordt deze constructie 'sedentair' genoemd. Dit is wat een wapen in algemene zin betekent! Echt de nauwkeurigheid en nauwkeurigheid van de namen verbazen soms de verbeelding.
Betekenis van het woord "kuif"
Hij komt ook voor bij de duif, kip. Trouwens, de algemene naam voor kip is Corydalis. In Nizhny Novgorod was tot voor kort een kuif een kleine kemphaan (zo'n vis). In Kostroma Khokhlushka (niet te verwarren met de vrouw van Khokhl) - in het algemeen een cover van iets, blijkbaar te wijten aan een pen. In de provincie Arkhangelsk werd een hohlak of een hohlush een week genoemd als een geboren zeehond vanwege zijn grappige wapen aan de donkere kant; daar is Khokhlushka een kleine gek. Zoals je kunt zien, zijn al deze namen direct gerelateerd aan het voorhoofd, het opgeklopte haar of de veren op het hoofd.
Een andere Khokhol is zo'n dorp in de regio Voronezh. En de rivier draagt dezelfde naam.
De gekke naam van de mensen
Een andere betekenis van het woord "kuif" is de bijnaam van Oekraïners, voorheen denigrerend of aanstootgevend, maar nu steeds humoristischer. Wie zijn volgens het woordenboek van Ozhegov Oekraïners? Dit zijn dezelfde Oekraïners. Dahl definieert in zijn woordenboek de betekenis van de term "kuif" als "Oekraïens, Klein Rusland". Hier zijn een paar voorbeelden uit zijn verklarende woordenboek: "Een kuif is dommer dan een raaf, maar een duivel is sluwer" 'De top zal niet liegen, maar zal de waarheid niet vertellen.' Enerzijds kunnen dergelijke uitspraken worden gezien als vernederend of beledigend voor een hele natie. Aan de andere kant zal de moderne Oekraïner waarschijnlijk gewoon lachen of zelfs trots zijn op dergelijke allegorieën.
Ander begrip
Maar voor en nu is de houding ten opzichte van het woord "kuif" dubbelzinnig. Westerse Oekraïners beschouwden en beschouwen deze bijnaam als een vreselijke belediging. In Oost-Oekraïne zijn de "Oekraïners" eerder geneigd met humor dan met wrok. En degenen die in het buitenland werken, met name in Rusland, burgers van het zuidoosten van Oekraïne, die zich met dit woord hebben aangewezen, zullen ook met trots hun hoofd opheffen.
Een stukje geschiedenis
De reden voor deze houding, zo'n reactie gaat terug tot de 19e eeuw, toen Siberië snel aan het verkennen was en grote bevolkingsstromen uit Klein Rusland (inwoners van de westelijke regio's, maar toen Galicië, d.w.z. Galiciërs, niet deelnamen aan deze historische gebeurtenis), migreerden naar nieuwe harde, maar vrije en uitgestrekte landen. Natuurlijk niet alleen zij. Nabijgelegen gevestigde Russen, Wit-Russen, Tsjoevasjen, Tataren, Mordoviërs, enz. Door de diversiteit aan nationaliteiten ontstond de behoefte aan zelfbeschikking, om hun identiteit niet te verliezen. En het woord "kuif" voor Oekraïners in deze omstandigheden is een eigen naam geworden. Merk op dat ze zichzelf zo hebben aangewezen en hierin niets beschamends en zelfs nog meer beledigend hebben gezien. Trouwens, wat de Russische kolonisten betreft, niemand werd ook beledigd door de "katsapa" of "Moskal".
Herkomst
Waar komt het concept "kam" vandaan? Er zijn maar een paar versies. Een populaire en geloofwaardige is die waarmee Oekraïners Oekraïners werden genoemd vanwege een voorpoot, een "paardenman", op een gladgeschoren hoofd. Er is zo'n legende. Zoals, eens, tsaar Peter de Kozakken uitnodigde naar St. Petersburg. De laatste maakten met hun extravagante uiterlijk een verbluffende indruk op de lokale bevolking, vooral op de dames. De Kozakken kregen de bijnaam "kuifmensen" (begrijpelijk om wat), die na vereenvoudiging in de loop van de tijd veranderden in "Oekraïners".
Andere versies
Er zijn andere, minder populaire, opvattingen over dit onderwerp. Sommige etnografen vinden dus een parallel met het Mongoolse woord 'hal-go', wat 'blauw-geel' betekent. Het was van deze kleuren dat de vlag van het Galicië-Volyn-vorstendom de Mongoolse tumens stopte. Galicië had toen noch later echter niets met Klein Rusland te maken. Nee, natuurlijk waren er gemeenschappelijke wortels, maar het schurkenverhaal scheidde lange tijd in verschillende richtingen. Er zijn andere, nog belachelijkere versies. Bijvoorbeeld vertaald uit het Turkse wapen - "zoon van de hemel", "hemels".
Turkse versie
Er zijn ook mensen die beweren dat de Mongolen mode naar de "sedentaire" brachten. Om te beginnen bestond de mode voor een geschoren hoofd en voorhoofd erop in de oudheid onder vele volkeren van de wereld - Varangianen, Turken, Mongolen, waaronder Chinezen, enz. En dit werd uitsluitend gedicteerd door hygiënevoorschriften, zodat tijdens een lange reis wanneer er geen gelegenheid is om voor haar te zorgen, begonnen parasieten er niet in. Chubchik is stijlvol en praktisch: je kunt er verschillende ornamenten in vlechten, wat vaak wordt gedaan.
Nu over de Mongoolse invloed. De voorouders van de huidige Oekraïners maakten in de 9e eeuw kennis met de "sedentaire man", toen prins Oleg de Varangiaanse ploeg met zich meebracht naar Kiev. De Mongoolse invasie vond, zoals we weten, plaats in het midden van de 13e eeuw. Ja, voor hen waren er Pechenegs, ook geschoren en met haarlokken bovenaan. Toch gebeurde alles veel eerder. Onder de Varangianen werd de "boeman" beschouwd als een teken van een hoge staat, en geëerde krijgers waren zo'n staat. Dit principe is overgenomen door Kievan Rus. Alleen hooggeboren of ervaren, gerespecteerde krijgers hadden het recht om hun hoofd kaal te scheren en een lange haarlok achter te laten. Haar verliezen in de strijd werd als een schande beschouwd.
