Gebarentaal is een complex gebarensysteem van informatieoverdracht, waarmee niet iedereen bekend is. De meesten van ons denken het echter, zonder het te vermoeden, meerdere keren per dag bepaalde non-verbale signalen te gebruiken die een specifieke betekenis hebben, en communiceren daarbij in gebarentaal.
Gebarentaal voor iedereen
Dit gaat natuurlijk niet over die moeilijke taal van doofstomme mensen, met behulp waarvan je alle informatie kunt overbrengen en zo een volwaardige communicatie kunt opbouwen. We hebben het over de gebaren die bestaan in de menselijke cultuur, waarvoor een bepaalde betekenis is vastgelegd.
Handdruk, traditioneel in de hele wereld bijvoorbeeld, kan worden toegeschreven aan dergelijke vormen van non-verbale communicatie. Het verschijnen van een dergelijk signaal is niet toevallig - wanneer we een hand geven aan een andere persoon, laten we hem daarbij zien dat we ongewapend zijn en geen gevaar vormen.
Over motivatie om woorden te vervangen door gebaren
Zoals we kunnen zien, worden woorden met een reden vervangen door gebaren. Mensen moeten hiervoor de motivatie hebben. Vaak was hun doel om een beledigende zin te verzachten: op deze manier kon een persoon, zonder een obsceen woord te zeggen, de gesprekspartner alles vertellen wat hij over hem denkt.
De meesten van ons weten toch hoe een gebaar wordt vertaald in een verbale taal, waarbij de middelvinger de ander laat zien. Een gecultiveerde persoon durft zulke woorden niet hardop te zeggen terwijl hij op een openbare plaats is, maar hij kan informatie op een begrijpelijke manier overbrengen met gebaren.
Kukish is … In Rusland en in andere landen
Maar de middelvinger laten zien om aan de gesprekspartner aan te geven is zijn West-Europese traditie. En hoe zit het met ons, in Rusland? De Russische analoog van de buitenlandse "faka" is een koekje of een vijg, zoals dit gebaar ook wel wordt genoemd.
Het kan echter niet echt Russisch worden genoemd, omdat dit gebaar niet door ons volk is uitgevonden. In Rusland is de tijd van het verschijnen van cookies volgens één versie de tijd van massale emigratie van Duitsers naar ons land. Daar komt dit gebaar neer op een voorstel om seks te hebben. Hoogstwaarschijnlijk, toen de Duitsers vijgen aan Russische meisjes lieten zien, verdraaiden zij, die de betekenis van het gebaar niet volledig begrepen en probeerden de vervelende heer te weigeren, ook hun vingers als reactie. Dus in Rusland is de betekenis "cookie is een weigering" vast komen te staan.
Een andere versie van het verschijnen van cookies in Rusland wordt geassocieerd met Frankrijk, meer bepaald met de Franse taal, die de uitdrukking "faire la figue à" heeft, dat wil zeggen iemand vernederen, hem bespotten, en zelfs eerder was er de uitdrukking "far la fica", die uit het Italiaans vertaalt als "toon vijgen." Vandaar de negatieve, beledigende semantiek van cookies.
Trouwens, in het Oosten - in China, Japan - betekent dit gebaar geen uitgebreide vloek, maar is het duidelijk verbonden met het mannelijke voortplantingsorgaan. Fallische symbolen worden vaak gebruikt als amuletten, dus archeologen vinden amuletten vaak in de vorm van vijgen (koekjes).
In het moderne Rusland werd de betekenis van een grove en scherpe weigering aan de gesprekspartner van iets echter aan het koekje bevestigd. Het is niet voor niets dat een cookie voor de grap een configuratie met drie vingers wordt genoemd.
Om een korte samenvatting samen te vatten. Een kukish is een gebalde vuist met een duim tussen het midden en de wijsvinger. In verschillende landen konden vijgen op verschillende momenten vergelijkbaar zijn, maar iets anders in betekenis, uitdrukkingen en concepten.
Synoniemen
Ondanks dat we altijd hetzelfde gebaar laten zien, heeft hij meerdere namen tegelijk.
Synoniemen voor cookie zijn vijgen (of figushka) en dule en shish. Kies welke je wilt gebruiken, kies voor jezelf, maar onthoud dat al deze woorden informeel zijn in hun stilistische kleuren, wat betekent dat de reikwijdte van hun gebruik beperkt is. Dergelijke woorden zijn onaanvaardbaar om zich uit te drukken in een situatie van officiële, zakelijke communicatie, in een seculiere samenleving, in het openbaar spreken.
