Thomas Gray is een Engelse dichter, schrijver, wetenschapper en professor. Hij werd beroemd dankzij de "Elegie geschreven op een landelijke begraafplaats", gepubliceerd in 1751. Thomas Gray publiceerde slechts een paar gedichten, omdat hij een zeer zelfkritische dichter was, hoewel hij al behoorlijk beroemd was. Hij kreeg de eretitel "Poet Laureate" aangeboden, maar hij weigerde.
Biografie
Thomas Gray werd geboren op 26 december 1716 in Cornhill, Londen. Zijn vader, Philip Gray, was een schrijver; moeder, Dorothy Antrobus, een hoedenmaker. Hun gezin had 12 kinderen, Thomas werd als vijfde geboren. Nadat zijn moeder haar mentaal onstabiele echtgenoot had verlaten, bleef Gray bij haar.
Onderwijs
Zijn moeder betaalde zijn studie aan het Eton College, waar zijn twee ooms, Robert en William Antrobus, werkten. Robert werd de eerste leraar van de toekomstige schrijver en bracht hem liefde voor plantkunde bij. William was een mentor van Thomas. Gray noemde deze tijden gelukkig. Dit wordt bewezen door "Ode aan de geest van veraf op Eton College." Thomas Gray las veel. Hij woonde niet op de universiteit, maar in het huis van zijn oom. Op Eton College had de jongen drie vrienden: Horace Walpole - de zoon van de premier, Thomas Ashton en Richard West - de zoon van de Lord Chancellor of Ireland. De jongens werden de "quadruple union" genoemd.
In 1734 ging Thomas Gray naar het Peterhouse College in Cambridge, maar hier verveelde hij zich erg. Hij las klassieke en moderne literatuur en speelde klavecimbel voor ontspanning.
In 1738 vergezelde hij zijn oude schoolvriend Walpole tijdens zijn Grote Ronde van Europa, maar zijn vrienden kregen ruzie in Toscane omdat Horace modefeesten wilde bijwonen, maar Thomas niet. Ze verzoenden zich na een paar jaar en het was Walpole die Gray hielp de eerste verzen te publiceren.
Creatieve activiteit
Thomas Gray nam serieus werk aan het schrijven in 1742 toen zijn goede vriend Richard West stierf. Ter nagedachtenis aan hem schreef hij een sonnet: 'Bij de dood van meneer Richard West.'
De schrijver werd eerst onderzoeksassistent bij Peterhouse en vervolgens bij Pembroke College. Thomas Gray verhuisde naar Pembroke nadat de studenten van Peterhouse hem belachelijk hadden gemaakt.
In 1757 werd Thomas de functie van dichter-laureaat aangeboden, maar hij weigerde. Hij was erg zelfkritisch, dus publiceerde hij tijdens zijn leven slechts 13 verzen. Aan het einde van de 18e eeuw werd Gray bekend als een dichter met sombere gedachten over sterfelijkheid.
Volgens de brieven van de schrijver had Thomas Gray een speels gevoel voor humor. Hij propageert geen onwetendheid, maar reflecteert met nostalgie op jonge leeftijd toen hij onwetend mocht zijn.
Gray reisde veel door Groot-Brittannië in plaatsen zoals Yorkshire, Derbyshire, Schotland en vooral in het Lake District (hij beschreef de observaties in zijn Journal of Visiting the Lake District in 1769) op zoek naar pittoreske landschappen en oude monumenten.
Gray combineerde traditionele vormen en poëtische dictie met nieuwe thema's en manieren van uitdrukken. Hij wordt beschouwd als de klassiek gefocuste voorganger van een romantische wedergeboorte.
Geschiedenis van het schrijven van "Rural Cemetery"
In 1742 begon Thomas Gray aan zijn meesterwerk, Elegy Written in a Rural Cemetery, op de begraafplaats van de parochiekerk St. Giles in Stoke Poges, Buckinghamshire. Hij voltooide het in 1750. Het werk werd een literaire sensatie toen het in februari 1751 door Robert Dodsley werd gepubliceerd. Het is nog steeds een van de meest populaire en vaak geciteerde werken in het Engels. Iedereen hield van de "Elegy" vanwege de schoonheid van schrijven en vaardigheid. Thomas Gray op Rural Cemetery behandelt onderwerpen als de dood en het hiernamaals. Aangenomen wordt dat Gray inspiratie voor zijn gedicht vond door het graf van tante Mary Antrobus te bezoeken. Ze werd begraven op een begraafplaats nabij het kerkhof van St. Giles, die Thomas met zijn moeder bezocht. Vervolgens wordt Gray hier zelf begraven.
De dichter schreef een ode "Bij de dood van een geliefde kat verdronken in een vat met goudvissen" ter nagedachtenis aan de kat Horace Walpole.
Thomas Gray: een analyse van de landelijke begraafplaats
Het werk van de beroemde Engelse schrijver en dichter werd in het Russisch vertaald door de getalenteerde dichter V.A. Zhukovsky, die alle subtiliteiten en ideeën van de Elegy behield, evenals de mysterieuze betekenis.
"Elegie geschreven op een landelijke begraafplaats" - een reflectie op het leven en het menselijk lot in het licht van het eeuwige. De hoofdpersoon van het werk is een dichter; de plaats van actie is een landelijke begraafplaats. In de Elegy worden het alledaagse gelukkige leven van de boer en het leugenachtige leven van de rijken en ambtenaren met elkaar in contrast gebracht. De dichter gelooft dat er onder gewone mensen genieën waren, alleen hun materiële toestand en armoede lieten hen niet toe zich aan de wereld te openbaren en talenten bleven onherkenbaar.
Uit de lijnen van het werk van Thomas Gray kun je opmaken dat hij vindt dat de dichter ook een subtiele en gevoelige ziel moet hebben. In de vertaling van Zhukovsky merkt de lezer ook het romantische karakter van de dichter op. In het werk wordt de oppositie van zijn en niet-zijn uitgevoerd, waartussen de hoofdpersoon zich bevindt, evenals een saai dagelijks leven en ideale kansen die voor iedereen openstaan.
De aandacht wordt gevestigd op het feit dat uiteindelijk alles gelijk is voor de dood, en dat noch geld, noch communicatie, noch sociale status hier enig effect op kunnen hebben.
Het werk creëerde een heel mooie en mysterieuze sfeer: een hut en een boer ondergedompeld in de schemering, het pad waarop alleen verlicht kan worden door het licht van een heldere maan. Op dit moment heerst er dodelijke stilte op de begraafplaats zelf.
