De Verenigde Naties hebben een groot aantal landen. Zakelijke onderhandelingen en correspondentie van deze organisatie worden echter in slechts een paar specifieke talen gevoerd. Dergelijke officiële VN-talen, waarvan de lijst relatief klein is, worden niet toevallig gekozen. Ze zijn het resultaat van een zorgvuldige en evenwichtige aanpak.
Zes talen
Slechts een paar wereldtalen worden erkend als officiële talen van de VN. Veel factoren hebben hun keuze beïnvloed, waaronder de prevalentie. Er zijn zes officiële talen van de VN. Deze omvatten natuurlijk de Russische taal. De keuze voor Engels en Chinees ligt voor de hand - een groot aantal mensen over de hele wereld spreekt deze talen. Naast het bovenstaande kreeg de status van de officiële taal Arabisch, Spaans en Frans. Al deze talen zijn officieel in meer dan honderd landen van de wereld, ze worden gesproken door meer dan 2 800 miljoen mensen.
Historische momenten
De geschiedenis van de officiële talen van de VN begon na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het VN-Handvest, gesloten in de Verenigde Staten op 26-06-1945, was oorspronkelijk ondertekend in vijf taalversies. Onder hen was afwezig Arabisch. Dit blijkt uit artikel 111 van dit document, waarin ook staat dat alle kopieën, ongeacht de taal van de compilatie, authentiek zijn.
In 1946 keurde de Algemene Vergadering de regels goed die vereisten dat alle talen gelijk werden behandeld en dat vijf talen moesten worden gebruikt in alle ondergeschikte VN-organen. Bovendien werden de vermelde officiële VN-talen als officieel beschouwd en werden Engels en Frans als werktalen beschouwd. Een jaar later sloot de organisatie de eis uit dat de officiële talen van de VN, waarvan de lijst toen uit slechts vijf functies bestond, bij andere organisaties dezelfde status zouden hebben.
In 1968 ontving de status van werknemer de Russische taal - een van de officiële talen van de VN.
In 1973 werd Chinees ook erkend als de werktaal. Arabisch werd ook toegevoegd als officiële taal en het werd ook de werktaal van de Algemene Vergadering. Op deze manier werden alle officiële talen tegelijkertijd werktalen.
In 1983 werden alle zes officiële talen van de VN erkend door de Veiligheidsraad. In deze organisatie werden ze ook officieel en tegelijkertijd arbeiders.
Het is opmerkelijk dat alle secretarissen-generaal van de VN praktische kennis hadden van Engels en Frans.
Gebruik van talen
De officiële talen van de Verenigde Naties worden gebruikt bij allerlei bijeenkomsten en bijeenkomsten van deze grootste organisatie. Ze worden met name gebruikt tijdens de Algemene Vergadering en de vergadering van de hoofden van de Veiligheidsraad. Bovenstaande talen worden ook gebruikt in het optreden van de Economische en Sociale Raad.
De betekenis van deze status is dat elk lid van de VN het recht heeft om een van deze officiële talen te spreken. Dit beperkt echter op geen enkele manier zijn recht om een andere taal te gebruiken. Als een vertegenwoordiger van een land de officiële taal niet spreekt, vertalen de simultaan tolken in de officiële taal. Bovendien is het de taak van simultaanvertalers om van de ene officiële taal naar de andere vijf te vertalen.
VN-documentatie
Kantoorwerk in de organisatie wordt ook uitgevoerd in alle zes talen. Als een document bijvoorbeeld in slechts vier talen wordt vertaald en de andere twee niet worden vertaald, wordt een dergelijk document niet gepubliceerd zonder dat het in alle officiële talen is vertaald. De autoriteit van de teksten is hetzelfde - ongeacht de taal van de presentatie.
Pariteit van talen
Eens werd de VN-leiding bekritiseerd vanwege haar neiging om de Engelse taal te gebruiken, en bijgevolg vanwege onvoldoende aandacht voor andere officiële talen. De VN-lidstaten, waarvan de bevolking in het Spaans wordt gesproken, brachten deze kwestie in 2001 ter sprake bij secretaris-generaal Kofi Annan. Destijds legde K. Annan deze onevenwichtigheid tussen de zes talen uit door het feit dat het budget van de organisatie het niet mogelijk maakt om op de juiste manier rekening te houden met alle subtiliteiten en nuances van vertaling in elke taal. Hij nam echter nota van dit beroep en zei dat de situatie gecorrigeerd moet worden, met aandacht voor het voldoende gebruik van elke officiële taal.
Dit controversiële moment werd opgelost in 2008-2009, toen de Algemene Vergadering een resolutie goedkeurde volgens welke het secretariaat belast was met de taak om de pariteit tussen alle officiële talen te bewaren. Er moest bijzondere aandacht worden besteed aan de vertaling van informatie die openbaar werd verspreid.
Op 8 juni 2007 hebben de Verenigde Naties een resolutie uitgebracht over het beheer van de menselijke hulpbronnen die erin werkzaam zijn. Bovendien benadrukte het document opzettelijk het grote belang van de gelijkheid van alle zes officiële talen zonder uitzondering.
Op 4 oktober 2010 heeft de secretaris-generaal een rapport over meertaligheid opgesteld en na ongeveer zes maanden heeft de Algemene Vergadering hem verzocht garanties te geven dat alle officiële en werktalen van de VN gelijk zullen zijn, dat ze de noodzakelijke voorwaarden zullen scheppen voor hun normale werking. Tegelijkertijd werd een resolutie aangenomen door de internationale gemeenschap, die opmerkte dat de ontwikkeling van de officiële website van de VN (van de kant van de meertaligheid) trager verloopt dan eerder was voorzien.
Gespecialiseerde VN-agentschappen
Het is bekend dat de VN ook onafhankelijke organisaties of instellingen heeft die hun activiteiten autonoom uitvoeren. Dergelijke afdelingen zijn bijvoorbeeld UNESCO, de Wereldpostunie en anderen. Het is opmerkelijk dat in deze onafhankelijke VN-organen andere talen als officiële talen kunnen worden beschouwd. In de Wereldpostunie wordt dus alleen Frans gebruikt, het is de enige officiële taal. Bij UNESCO worden daarentegen negen talen officieel erkend, waaronder Portugees en Italiaans, evenals Hindi. Het Internationaal Fonds voor Landbouwontwikkeling heeft slechts vier talen die officieel door zijn leden worden gebruikt. Het is Arabisch, Spaans, Frans en Engels.
Taalcoördinator
Al in 1999 sprak de Algemene Vergadering de secretaris-generaal toe door een resolutie aan te nemen waarin werd verzocht om de benoeming van een post van hoge ambtenaar van het secretariaat en de benoeming daarvan. Deze ambtenaar was belast met de coördinatie van alle kwesties in verband met meertaligheid.
Op 6 december 2000 werd Federico Riesco uit Chili als eerste in deze functie benoemd. De volgende coördinator voor meertaligheid was Miles Stoby Guyana, die op 6 september 2001 werd benoemd.
Shashi Terur werd in 2003 door Kofi Annan aangesteld als coördinator. Tegelijkertijd was hij als adjunct-secretaris-generaal betrokken bij communicatie en openbare informatie.
Kiyo Akasaka uit Japan is momenteel de meertalige coördinator. Net als Shashi Terur combineert hij zijn werk met de functie van hoofd van de afdeling openbare informatie.
Taaldagen
Sinds 2010 viert de VN de zogenaamde taaldagen, die elk zijn ontworpen voor een van de 6 officiële talen van de VN. Dit initiatief werd ondersteund door de afdeling Publieke Informatie om de taalkundige diversiteit van de organisatie te benadrukken en om kennis en informatie op te doen over het belang van interculturele communicatie. Elke dag van een bepaalde taal wordt geassocieerd met een belangrijke historische gebeurtenis in het land van die taal.
- Arabisch - 18 december - de datum van de definitie van Arabisch als de officiële taal van de Verenigde Naties.
- Russisch - 6 juni - de geboortedatum van A.S. Pushkin.
- Engels - 23 april - de geboortedatum van Shakespeare.
- Spaans - 12 oktober - wordt in Spanje beschouwd als "Columbus Day".
- Chinees - 20 april - ter ere van Tsang Jie.
- Frans - 20 maart - de dag van de oprichting van de Internationale.
Parallel aan de Europese Unie
De Europese Unie is een andere grote meertalige organisatie die uit verschillende landen bestaat. Elk van deze landen heeft natuurlijk zijn eigen taal. Daarom is er in deze unie een hoofdregel dat alle talen van de deelnemende landen gelijk zijn. Alle documentatie en registratie moet in deze talen worden uitgevoerd, er moeten passende vertalingen worden gemaakt. Tegelijkertijd, naarmate de Unie groeide en andere staten (Noord-Scandinavisch en Oost-Europees) erin werden opgenomen, hoefden deze nieuwe leden de Europese Unie niet te verplichten hun taal een officiële status te geven, wat haar rechtvaardigde met kennis van een van de belangrijkste talen. Dergelijke in de vakbond worden beschouwd als Engels, Duits, Italiaans, Frans en Spaans. Deze positie van de nieuwe leden van de organisatie wordt inderdaad bevestigd door het feit dat bijna alle diplomaten een goede kennis hebben van ten minste een van de vermelde talen. De meeste nieuwe leden spreken liever Engels. Bovendien moet worden opgemerkt dat in de Europese Unie de Fransen de meest fervente voorstanders van meertaligheid zijn.
Gebruik van officiële talen in andere internationale organisaties
Andere internationale organisaties, bijvoorbeeld die gespecialiseerd zijn in handel, sport en andere, hebben de neiging om de Engelse taal te gebruiken, maar daarnaast wordt veelvuldig gebruik van de Franse taal opgemerkt, in veel gemeenschappen is het officieel.
Internationale organisaties op regionale schaal gebruiken voornamelijk de taal die kenmerkend is voor hun etnische of religieuze samenstelling. Arabisch wordt dus gebruikt in moslimorganisaties en in het grootste deel van niet-moslim Afrika wordt Frans of Engels gebruikt als officiële talen (het koloniale verleden heeft een grote invloed achtergelaten).
