Tegenwoordig is het modieus om slim te zijn, mooi te spreken, spreekwoorden, gezegden en andere populaire uitdrukkingen te gebruiken in je toespraak. Een voorbeeld dat je tegenwoordig vaak kunt horen, is de volgende zin: "Alles is nieuw - het is goed vergeten oud."
Uitdrukkingswaarde
Zoals ze zeggen: 'alles is van voorbijgaande aard en vertrekt, alleen muziek is eeuwig'. Wat betekent dit? Het punt is dat alles in het leven niet in een rechte lijn gaat, maar in een cirkel. Alle gebeurtenissen worden herhaald, komen en gaan, verdwijnen een tijdje om weer terug te keren. Je kunt een groot aantal voorbeelden geven dat alles terugkeert naar af. We gebruiken de ervaring van vorige generaties, passen het aan en presenteren het als een nieuw product. Niets mis mee dat al het nieuwe goed vergeten is oud, nee. Niet iedereen krijgt iets om voor zichzelf te bedenken. Dit is alleen inherent aan individuele, begaafde individuen, dus de rest moet de ervaring van iemand anders gebruiken. Alles komt terug: mode, kijk op het leven, hobby's. Dit is natuurlijk niet altijd zichtbaar aan de oppervlakte, maar als je goed kijkt, kun je veel voorbeelden vinden.
De oorsprong van gevleugelde expressie
Deze zin "Alles is nieuw - het is goed vergeten oud" verscheen in de eerste helft van de 19e eeuw. Het auteurschap wordt toegeschreven aan de Franse schrijver Jacques Pesce. In 1824 werden zijn "Memoirs" gepubliceerd, maar hij publiceerde ze niet onder zijn eigen naam. Als pseudoniem gebruikte hij de naam Rosa Burnet, de persoonlijke naaister van de Franse koningin Marie Antoinette.
Deze zin heeft een verhaal. De plot waarin ze werd geboren is als volgt: de koningin was, zoals elke vrouw, dol op nieuwe jurken. Omdat ze een hoge status had, wilde ze er perfect uitzien, dus haar naaister, die de dame probeerde te behagen, ontweek haar hart. Eens nam Rose Burnet een van de oude jurken van de koningin en veranderde deze, waardoor de stijl een beetje veranderde. De koningin was erg blij met het nieuwe ding. In dit geval concludeerde de naaister dat "al het nieuwe goed oud is vergeten".
Geschillen over auteurschap
Op de vraag wie zei: "het nieuwe is het vergeten oude", is het moeilijk om een exact antwoord te geven. Over dit onderwerp is veel discussie. Het lijdt geen twijfel dat Jacques Pesce deze zin in zijn memoires schreef. Sommigen twijfelen er echter aan of hij het heeft uitgevonden of ergens heeft gelezen. Twijfels ontstaan omdat deze uitdrukking, met andere woorden geformuleerd, maar met dezelfde betekenis, ook bij andere auteurs voorkomt.
In de veertiende eeuw verwoordde de Engels sprekende dichter Jeffrey Chaucer in een van zijn ballads het idee, dat als volgt in het Russisch wordt vertaald: "Er is geen nieuwe gewoonte die niet oud zou zijn." De Russische schrijver K. M. Fofanov, die in de 19e eeuw leefde en werkte, schreef: "Ah, de wijsheid van het zijn is zuinig: alles wat erin is, wordt van rommel genaaid." Hoe het ook zij, het maakt niet uit wie de auteur is van deze uitdrukking, het belangrijkste is dat de betekenis ervan niet alleen vandaag relevant is. In verschillende tijdperken maakte deze gedachte mensen ongerust. Daarom suggereert de conclusie dat alles echt eeuwig is in deze wereld.
