Er zijn twee oude bronnen van wijsheid in de wereld. Ze worden met recht beschouwd als orale volkskunst die wijsheid overbrengt in korte uitspraken, legendes en verhalen, maar ook in boeken - de eerste volledige opslagplaats van informatie. Deze twee verschijnselen kruisen elkaar, dus vandaag heeft de mensheid veel boeken over spreekwoorden en een groot aantal spreekwoorden over boeken.
Geschiedenis van boeken in Rusland
Zoals u weet, heeft Rusland in 988 het christendom overgenomen. In dit opzicht was er behoefte aan materiële dragers die de dogma's van het orthodoxe geloof in de hele staat konden verspreiden. Boeken die handmatig door de monniken waren gekopieerd, werden zulke informatiedragers over de heilige wetten van het christendom. De broers Cyril en Methodius leverden een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van het boek in Rusland.
Tijdens het bewind van Ivan de Verschrikkelijke nam de behoefte aan een groot aantal boeken enorm toe, aangezien de laag van de opgeleide bevolking van de staat (boyars) op zijn beurt aanzienlijk toenam. De monniken hadden geen tijd om de boeken te herschrijven, bovendien duurde het erg lang. In dit opzicht was printapparatuur vereist. De oprichter van het gedrukte boek in ons land wordt beschouwd als Ivan Fedorov, die in opdracht van Ivan IV in de eerste drukkerij de publicatie "Handelingen van de Apostelen" publiceerde.
Sindsdien zijn boeken een integraal kenmerk geworden van goed opgeleide en morele mensen; ze zijn onderdeel geworden van de Russische traditie en folklore: er is een nieuwe variëteit aan uitingen verschenen - spreekwoorden over het boek.
Onder Peter I werden gedrukte media niet alleen de drager van christelijke waarden. Er is seculiere literatuur verschenen die een recreatieve functie vervult. Er werden ook schoolboeken en collecties geschreven, volgens welke kinderen thuis en in onderwijsinstellingen studeerden. Dankzij deze verscheidenheid aan drukken begonnen spreekwoorden over het boek een extra bijklank te krijgen. Ze stelden lezen gelijk aan leren en onderwijs.
Boek als een symbool van leren
Spreekwoorden en gezegden over het boek vestigden het in de Russische volkstraditie als een bron van kennis en een opslagplaats van informatie. Het is geen toeval dat er een wijdverbreide mening is ontstaan dat een intelligent persoon er geen kan worden zonder te lezen.
Boeken waren stevig verankerd in het onderwijssysteem, opgenomen in het curriculum van onderwijsinstellingen, ook het concept van 'klassieke literatuur' verscheen, dat niet zou kunnen bestaan als de werken van grote schrijvers niet op een materiële drager waren gefixeerd.
Spreuken over het boek vertegenwoordigen alleen het totaalbeeld van publicaties als iets nuttigs voor de menselijke moraal. Maar er zijn in de geschiedenis veel gevallen geweest waarin boeken en individuele werken als gevaarlijk werden beschouwd, omdat ze ideeën bevatten die in strijd waren met de belangen van de autoriteiten. Een voorbeeld hiervan is de 'Goelag-archipel' van A. Solzhenitsyn, een roman die veel later bij de openbare rechtbank verscheen dan onder de pen van de schrijver.
Russische uitspraken over boeken
De waarde van het boek is altijd benadrukt in de Russische folklore. Een illustratie van dit proefschrift is het gezegde: "Goud wordt gewonnen uit de aarde en kennis wordt verkregen uit een boek." Hieruit blijkt duidelijk dat kennis voor het Russische volk neerkomt op goud in waarde, en een goed boek is een vruchtbare grond waarop alles wat nuttig en noodzakelijk is voor een spiritueel en moreel ontwikkeld persoon verschijnt.
Spreuken over het boek zijn onlosmakelijk verbonden met het proces van vertrouwdheid met de informatie die erin wordt gepresenteerd, dat wil zeggen met lezen. In Rusland was het grootste deel van de bevolking tot de afschaffing van de lijfeigenschap analfabeet, omdat de boeren geen materiële kansen hadden om hun kinderen naar een onderwijsinstelling te sturen. Niettemin werden spreekwoorden over het boek en de lezing ervan verankerd in de Russische traditie lang voordat het analfabetisme in de staat werd geëlimineerd.
Chinese boekuitspraken
Verstandige oosterse denkers konden het onderwerp boeken niet negeren. Spreekwoorden en gezegden over het boek nemen een belangrijke plaats in in de Chinese volkskunst.
Oosterse uitdrukkingen onderscheiden zich door een speciale, verfijnde metafoor, die ze helder en verfijnd maakt. Hier is er een van: 'Een onvoltooid boek is een pad dat niet tot het einde is voltooid.' Dit spreekwoord benadrukt dat het lezen van een werk een leven is met zijn eigen kenmerken en wetten waaraan een persoon moet gehoorzamen. Als het lezen van het werk niet is voltooid, betekent dit dat alle eerdere acties hun betekenis verliezen, de essentie en filosofie van het boek onbegrijpelijk blijven, de lezer zal de schoonheid ervan niet ten volle kunnen waarderen. Spreekwoorden over boeken en lezen zijn dus heel gebruikelijk en relevant in China.
Russische uitspraken over leren
Het Russische volk ziet onderwijs natuurlijk als een zegen voor de mens. En aangezien het boek de bron van kennis is, zijn de begrippen "leren" en "lezen" in de binnenlandse folklore synoniem geworden. Daarom worden spreekwoorden over de liefde voor een boek vaak belichaamd in een ander soort uitingen - in de spreekwoorden over leren: 'Een vogel is rood van veren en een man leert', omdat zelfstudie onmogelijk is zonder een goed boek.
