Over de hele wereld is het gebruikelijk om een goede eerste indruk over jezelf achter te laten. De zekerste manier om dit te doen, is door je respect voor de gesprekspartner uit te drukken met behulp van de traditionele begroeting van zijn thuisland. De gebaren en woorden van alle volkeren van de wereld zijn echter anders, daarom is het belangrijk om te weten hoe mensen in verschillende landen begroeten wanneer ze ergens heen reizen, om hun gezicht niet te verpletteren en anderen voor zich te winnen.
Wat betekent begroeting?
Zelfs toen de mensheid zich over de hele aarde ontwikkelde en uitbreidde, toen continenten opengingen en mensen van verschillende kusten van de zeeën en oceanen elkaar leerden kennen, moesten ze op de een of andere manier vaststellen wat voor hen het belangrijkste was. Begroeting belichaamt de mentaliteit, kijk op het leven, tijdens een vergadering letten mensen op elkaar met verschillende gebaren en gezichtsuitdrukkingen, en soms hebben woorden een diepere betekenis dan het op het eerste gezicht lijkt.
In de loop van de tijd verzamelden aardse bewoners zich in naties, creëerden hun eigen land en tot op de dag van vandaag blijven tradities en gebruiken behouden. Een teken van goede smaak is de kennis van hoe mensen in verschillende landen begroeten, aangezien het begroeten van een buitenlander bij zijn gebruiken niets anders is dan het diepste respect.
Populaire landen en groeten
Tradities zijn niet altijd bewaard gebleven. In de moderne wereld, waar alles aan bepaalde normen onderworpen is, is het helemaal niet nodig om de vragen te stellen "hoe te begroeten in verschillende landen" of "welke gebruiken dit of dat volk heeft". In de meeste Europese landen is bijvoorbeeld een zakelijke handdruk voldoende om met een andere persoon te onderhandelen en geen conflict te krijgen. De toegeeflijke Duitsers, Fransen, Italianen, Spanjaarden, Noren en Grieken zullen tevreden zijn, ook al kan de vreemdeling de begroetingen niet uitdrukken in hun moedertaal, maar op hun eigen manier iets zeggen. Als we het echter hebben over verder weg gelegen bewoners van de planeet, dan is kennis van het begroeten van mensen in verschillende landen meer dan nuttig.
Woorden gesproken tijdens bijeenkomst
De cultuur en logica van andere naties is soms zo betoverend en interessant dat het moeilijk is om onbedoeld niet te weerstaan niet hallo te zeggen zoals andere mensen. Wat zijn de enige begroetingswoorden die mensen tegen elkaar zeggen wanneer ze elkaar ontmoeten. Sommigen zijn alleen geïnteresseerd in zaken, anderen in gezondheid, de derde is helemaal niets, behalve hoe huisdieren leven, is het helemaal niet interessant. Ondertussen wordt het onjuist beantwoorden van dergelijke vragen als een soort enorm gebrek aan respect beschouwd, het is tenminste tactloos. Zelfs de meest enthousiaste reiziger is niet geïnteresseerd in hoe ze in verschillende landen van de wereld begroeten. Woorden spelen in dit geval natuurlijk een van de belangrijkste rollen. Nu komen we erachter. Wat moeten ze zijn?
Wat zeggen de Europeanen wanneer ze elkaar ontmoeten
Als je tijdens een vluchtige ontmoeting met mensen met een andere nationaliteit met een simpele handdruk kunt uitstappen, dan is begroeting bij een bezoek toch gebruikelijk in de taal van het land waar de toerist het geluk had.
De Fransen zeggen tijdens de bijeenkomst de beroemde Bonjour en voegen vervolgens toe: "Hoe gaat het?" Om niet als een dwaas te worden beschouwd, moet je deze vraag zo neutraal en beleefd mogelijk beantwoorden. Hangende aan andere mensen worden hun problemen in Europa helemaal niet geaccepteerd.
De Duitsers zullen trouwens ook erg geïnteresseerd zijn om te weten hoe alles in je leven vooruitgaat, dus naast Hallo op je eigen manier vernieuwd te hebben, zul je ook moeten antwoorden dat alles in orde is.
Italianen verschillen van andere Europeanen. Ze zijn veel meer geïnteresseerd in de vraag of uw steunpunt goed genoeg is, dus vragen ze: 'Hoeveel kost het?', Wat ook op een positieve toon moet worden beantwoord. Het begin en het einde van de bijeenkomst zijn vergelijkbaar, want voor dit alles is er één woord - "Chao!"
In Engeland wordt er helemaal niet van uitgegaan dat er dingen gebeuren, ongeacht menselijke tussenkomst, en daarom zijn ze geïnteresseerd in hoe je ze in feite doet: 'Hoe gaat het met je?' Maar daarvoor glimlacht de Engelsman vurig en roept: 'Hallo!' of 'Hé!' Wat in wezen vergelijkbaar is met hoe mensen in verschillende landen begroeten. Groeten "Hay" - de eenvoudigste, meest begrijpelijke, vriendelijke en universele, zoals Engels.
Groeten in Aziatische landen
Mensen in Azië leven de meest respectvolle tradities na en daarom is het begroeten ervan een belangrijk ritueel dat moet worden nageleefd.
Japan - Land van de rijzende zon. Zoals het een plaats met die naam betaamt, verheugen de Japanners zich vaak op de nieuwe dag. "Konnichiva" - het lijkt erop dat dit een begroetingswoord is, maar in feite is de letterlijke vertaling ervan "De dag is aangebroken". De Japanners zijn erg blij dat de zon vandaag op hun land is opgekomen. Elke begroeting gaat bovendien vergezeld van een strik. Hoe lager en langzamer de persoon buigt, des te meer respecteert hij de persoon met wie hij praat.
De Chinezen zullen bij het horen van een korte begroeting van Nihao op dezelfde vriendelijke manier reageren. En trouwens, ze zijn meer geïnteresseerd in of je vandaag at dan in wat je doet. Dit is helemaal geen uitnodiging, maar simpele beleefdheid!
In Thailand is het begroetingsritueel iets gecompliceerder en in plaats van woorden worden gebaren gebruikt om de mate van respect voor de gesprekspartner aan te geven. Het welkomstwoord 'Wai', dat heel lang kan worden voortgesleept, maakt ook deel uit van het ritueel dat Thais kennen.
In Roemenië en Spanje prijzen ze het liefst een bepaalde tijd van de dag: “Good day”, “Good night”, “Good morning”.
Veel Australische en Afrikaanse tijden, in plaats van de rest van de wereld te herhalen en hallo te zeggen terwijl ze hallo zeggen in verschillende landen (woorden), geven er de voorkeur aan hun rituele dansen uit te voeren, waarvan het onwaarschijnlijk is dat ze door een persoon volledig ver van hun cultuur worden begrepen.
Een reis naar India zal echt plezier brengen - mensen doen het daar altijd goed, wat ze delen.
Groeten in Rusland
Een enorm land, dat bijna de helft van het halfrond beslaat, begroet het liefst anders. In Rusland houden ze niet van nepglimlachen als ze elkaar ontmoeten. Een informeel 'hallo' kan worden toegestaan met een goede vriend, maar kennissen die ouder zijn, wensen gezondheid: 'Hallo!' In Rusland was het gebruikelijk om te buigen, maar na verloop van tijd verdween deze gewoonte, dus de Russische persoon heeft alleen woorden nodig. Mannen die moedig willen blijven, kunnen af en toe de hand van de dame kussen, en de meisjes zullen op hun beurt bescheiden gaan zitten.
Er zijn veel gevallen in de geschiedenis waarin de heersers van Rusland probeerden mensen op een Europese manier te leren begroeten, maar één originele Russische traditie bleef bestaan: om een gast te begroeten met brood en zout voor de deur is de hoogste mate van gastvrijheid. Het Russische volk zet de gast meteen aan tafel, geeft hem heerlijk eten en schenkt drankjes in.
Welkom gebaren
Veel rituelen gaan in sommige landen gepaard met speciale gebaren. Anderen die elkaar kennen, zijn volledig stil en geven er de voorkeur aan hun intenties uit te drukken door middel van gebaren of aanrakingen.
Liefdevolle Fransen kussen elkaar zachtjes op de wangen, stuur kusjes. Een Amerikaan hoeft een nauwelijks bekende persoon niet te knuffelen en hem op de rug te aaien.
Tibetanen vrezen de reïncarnatie van een boze koning met een zwarte taal die het boeddhisme niet herkent, zelfs voordat verbale communicatie er de voorkeur aan geeft eerst zichzelf te beschermen en … de taal te tonen door hun hoofddeksel te verwijderen. Nadat ze ervoor gezorgd hebben dat de geest van de boze koning de persoon niet binnenkwam, zetten ze hun kennis voort.
In Japan gaat elke begroeting gepaard met een strik. In China en Korea leeft de traditie van buigen nog steeds, maar aangezien deze landen nu het meest ontwikkeld zijn, zal een simpele handdruk voor hen geen belediging zijn. In tegenstelling tot de inwoners van Tadzjikistan, die tijdens een vergadering beide handen vastpakken. Eén hand geven wordt als een grove fout en respectloos beschouwd.
In Thailand worden de handpalmen voor het gezicht naar elkaar gevouwen, zodat de duimen de lippen raken en de wijsvingers de neus raken. Als de persoon wordt gerespecteerd, wordt de hand nog hoger naar het voorhoofd gebracht.
Bij hun ontmoeting met de Mongolen zijn ze vooral geïnteresseerd in de gezondheid van vee. Zeg, als alles in orde is met hem, zullen de eigenaren niet verhongeren. Dit is een soort zorg.
Aangekomen bij de Arabieren, zie je handen in een vuist gekruist, gekruist op de borst. Wees niet bang - dit is ook een soort begroeting. Maar het meest inventief waren de mensen van de Maori-stam in Nieuw-Zeeland, die hun neus tegen elkaar wreven. Voor een Rus is zo'n gebaar heel intiem, maar als je weet hoe je hallo moet zeggen in verschillende landen van de wereld, kun je je aan alles aanpassen.
